Πρόκληση Τοκετού

Σε κάποιες περιπτώσεις ο γιατρός διενεργεί πρόκληση τοκετού, αν έχει διαγνώσει πως διατρέχετε κίνδυνος εσείς ή το έμβρυο.

Η πιο συνηθισμένη ένδειξη είναι όταν έχετε υπερβεί την αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού. Μία εβδομάδα ύστερα από την πιθανή ημερομηνία τοκετού, ο πλακούντας δε λειτουργεί σωστά και το μωρό κινδυνεύει από κακή θρέψη και μειωμένη παροχή οξυγόνου.

Προτείνεται επίσης σε περιπτώσεις παθήσεων της μητέρας, όπως η προεκλαμψία ή αν έχουν διαπιστωθεί προβλήματα στην υγεία του μωρού.

Αν έχουν σπάσει τα νερά και ο τοκετός δεν εξελιχθεί μέσα στις επόμενες 24 ώρες γίνεται πρόκληση για να αποφευχθεί ο κίνδυνος μόλυνσης.

Υπάρχουν 3 τρόποι πρόκλησης τοκετού:

1. Η χορήγηση προσταγλανδίνων.
2. Η ενδοφλέβια χορήγηση ωκυτοκίνης.
3. Η ρήξη του θυλακίου.

 

Η προσταγλανδίνη είναι ορμόνη που συντελεί στην ωρίμανση και διαστολή του τραχήλου. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος χορηγησης προσταγλανδίνων είναι ο ενδοκολπικός και χορηγούνται με τη μορφή δισκίων, υπόθετων η gel.

Ωκυτοκίνη είναι η ορμόνη που χρησιμοποιείται ευρέως για να προκληθούν συσπάσεις και χορηγείται ενδοφλεβίως.

Η ρήξη του θυλακίου αυξάνει τα επίπεδα των προσταγλανδινών, με αποτέλεσμα να έχουμε πιο συχνές συσπάσεις. Η διαδικασία αυτή γίνεται κατά τη διάρκεια μιας γυναικολογικής εξέτασης. Επιτυγχάνεται με τη βοήθεια ενός μακρού πλαστικού εργαλείου, η απόληξη του οποίου μοιάζει με αγκίστρι. Εισέρχεται μέσα στον τράχηλο, πιέζει ελαφρώς τον αμνιακό σάκο που περιβάλλει το έμβρυο και τον σπάει αφήνοντας το αμνιακό υγρό να χυθεί.